Józef Kret
Józef Kret
Józef Kret urodził się 3 lutego 1895 w Staromieściu (obecnie dzielnica Rzeszowa), a zmarł 10 sierpnia 1982 w Krakowie.
Był on pedagogiem, nauczycielem, działaczem harcerskim i twórcą uniwersytetów ludowych. Pochodził z ubogiej rodziny chłopskiej. W Rzeszowie w latach 1907-1914 uczęszczał do gimnazjum, gdzie uwidoczniła się jego pasja społecznikowska. Tu w 1911 zetknął się z ruchem skautowym, a rok później zorganizował w Staromieściu pierwsze koło młodzieży wiejskiej i amatorski zespół teatralny, który cieszył się dużym powodzeniem. W czasie I wojny światowej został wcielony do armii austriackiej i dostał się do niewoli rosyjskiej. Zwolniony z niej został w 1918 po czym wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie zajmował się sprawami oświaty. W 1920 zdał eksternistycznie maturę i podjął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po ich ukończeniu od 1924 był nauczycielem w Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie, jednocześnie pracując jako wykładowca w Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1933 przeprowadził się na Górny Śląsk, gdzie rozpoczął pracę w Wydziale Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Urzędu Wojewódzkiego w Katowicach jako instruktor dydaktyczny. Tu również poznał pisarza Gustawa Morcinka, pod wpływem którego rozpoczął swą działalność pisarską i publicystyczną.
Będąc w Krakowie zetknął się tam z ruchem harcerskim. Dział społecznie w krakowskiej Komendzie Chorągwi ZHP. Był on inicjatorem powołania wydziału drużyn wiejskich w Głównej Kwaterze Harcerzy ZHP. W 1933 wziął udział w harcerskim Jamboree na Węgrzech. Bardzo intensywnie współpracował z harcerstwem polskim na emigracji. W 1936 z ramienia Kwatery Głównej prowadził kursy dla organizatorów pracy harcerskiej wśród Polonii w USA. Podczas pracy na Górnym Śląsku na dorocznym balu harcerskim Józef Kret poznał Zofię Hoszowską-Hoskę, która wkrótce została jego żoną. Małżeństwo miało jedną córkę, która później osiedliła się w Szwajcarii.
W trakcie swej pracy zawodowej i społecznej zetknął się również z instytucją uniwersytetów ludowych. Po nawiązaniu współpracy z ich twórcą w odrodzonej Polsce, Ignacym Solarzem rozpoczął propagować tę formę działalności pedagogicznej. W 1937 zorganizował uniwersytet ludowy w Górkach Wielkich (w 1938 przeniesiony do sąsiedniego Nierodzimia) na Śląsku Cieszyńskim.
Kampanię wrześniową w 1939 odbył jako oficer rezerwy. Później osiadł w rodzinnym Staromieściu, gdzie wraz z żoną organizował tajne nauczanie i redagował lokalny podziemny Biuletyn Informacyjny. Od 1940 organizował na terenie Małopolski Szare Szeregi. Schwytany 2 maja 1941 przez Gestapo, został osadzony w więzieniu w rzeszowskim Zamku, a następnie w więzieniu na Montelupich w Krakowie. 12 sierpnia 1941 przewieziono go do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Jako jeden z nielicznych przeżył obóz. Opuścił go 8 maja 1945.
Po zakończeniu wojny reaktywował Uniwersytet Ludowy w Nierodzimiu, przekształcony w 1948 w Szkołę Pracy Społecznej, którą kierował do 1952. Następnie, do 1958 był nauczycielem Liceum Pedagogicznego w Cieszynie. Jednocześnie w latach 1946-1949 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Skoczowie. W lutym 1946 był członkiem Tymczasowej Naczelnej Rady Harcerskiej. Od 1947 był członkiem Stronnictwa Ludowego (od 1949: Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego).
Po przejściu na emeryturę przez kilka miesięcy prowadził placówkę Uniwersytetu Ludowego w Iłowej (w powiecie żagańskim), po czym przyjął propozycję pracy w Muzeum Martyrologii w Oświęcimiu, w dziale naukowo-oświatowym. Następnie przez kilka miesięcy pracował jako zastępca dyrektora w Uniwersytecie Ludowym w Wierzchosławicach koło Tarnowa, a w lipcu 1959 roku kierował kursem pedagogicznym pod Warszawą. We wrześniu 1958 państwo Kretowie osiedlili się w Krzeszowicach. Zofia podjęła pracę w Liceum Pedagogicznym w Cieszynie, a Józef w 1959 na prośbę władz Związku Młodzieży Wiejskiej założył uniwersytet ludowy w Rudzińcu koło Gliwic i tam przebywał do 1962.
Po wyjeździe z Rudzińca Józef Kret przebywał kilka lat w Krzeszowicach, ucząc jeszcze w tamtejszym Liceum Pedagogicznym, po czym przeniósł się wraz z żoną do Krakowa. Tu poświęcił się pracy społecznej w kręgach harcerskich, pisaniu wspomnień i publicystyce. Po kilku latach, ze względu na zły stan zdrowia Józefa, rodzina przeniosła się do niewielkiego domu w Naprawie w Beskidzie Wyspowym, na stoku Lubonia Małego.
Tu Józef Kret zmarł w 1982.
Imię Józefa Kreta nosi nasz Hufiec ZHP w Jastrzębiu-Zdroju oraz Szkoła Podstawowa numer 6 w Ustroniu-Nierodzimiu.
Informacje o naszym Patronie Józefie Krecie zaczerpnęliśmy z Wikipedii